van 2010 naar 2011

Dag allemaal,

Mijn laatste blogwoorden van 2010.
En wat heeft het afgelopen jaar mij gebracht ?

In ieder geval veel LIEFDE van mijn man en onze drie kinderen, waarvan er twee niet meer thuis wonen. Wat moeilijk heb ik het daarmee gehad (loslaten he) en wat blij ben ik dat de tweeling nog steeds graag thuiskomt. Wat een plezier hebben we als we met z'n allen thuis zijn en wat geniet ik van ze, ook nu er eentje samenwoont en schoondochterlief ook graag meekomt (gelukkig).

Ook VRIENDSCHAP heb ik gevoeld. Van onze vrienden en familie. Nu we sinds twee jaar een gezinshuis runnen en vier kinderen met gedragsproblemen bij ons in behandeling zijn en ook bij ons wonen hebben we nog maar één vrij weekend per maand. Wat zijn we blij met degenen die wat vaker bij ons op bezoek komen omdat ze zo goed begrijpen dat we wat minder mobiel zijn en niet zo makkelijk aan oppas kunnen komen. Ook zijn er mensen die minder vaak komen en onze keuze niet kunnen begrijpen. Wat jammer is dat, maar zo leer je wel je echte vrienden kennen.

2010 is vooral op werkgebied SPANNEND voor mij geweest. Na 20 jaar managementassistente te zijn geweest, werk ik sinds een half jaar als coordinator. Die overstap was best moeilijk. Kan ik de verwachtingen wel waarmaken? Wat laat ik achter en kan ik wel weer terug naar mijn oude plek als het niet lukt? Maar wat is het goed gegaan en wat ben ik dankbaar dat mijn leidinggevende mij het vertrouwen gaf.

Ook VERDRIET is er geweest. Vrienden die uit elkaar gaan, alles wat vanzelfsprekend lijkt blijkt niet meer zo vanzelfsprekend te zijn. Mensen die overlijden. De familie van mijn man dunt nu wel erg snel uit. Verschillende ooms en tantes zijn gestorven en wat verdrietig voor mijn schoonouders nu er zo weinig broers en zussen overblijven. Ook is er een vriendin van mij op 44 jarige leeftijd overleden. Wat moeilijk heb ik het daarmee (gehad) en wat een bewondering heb ik voor haar, bewondering voor hoe ze was als mens, maar vooral bewondering voor hoe ze met haar ziekte omging.

DANKBAARHEID was er ook in 2010. Dankbaar dat we gezond zijn en dat we elkaar nog hebben. Dat zoon en schoondochter nadat ze een ongeluk kregen in Frankrijk gelukkig niet zwaar gewond waren.

CONFRONTEREND was 2010 ook. Dat ik nu, op 44 jarige leeftijd, steeds meer rimpeltjes ontdek (au) en dat mijn haar steeds moeilijker te verven is nu het zo grijs wordt enne ook heb ik mijn eerste leesbrilletje moeten kopen !!!

Maar BLIJ ben ik ook geweest, heel vaak. Van de kinderen thuis, van de uitjes met mijn mannetje, vriendinnen en met mijn gekke buuv. Van mijn huisje en het inrichting van mijn huisje en sinds oktober..............van mijn blog.

Ik wist niet dat ik daar zoveel plezier aan zou beleven en ook geniet ik erg van het lezen van jullie blogs en van de inspiratie die ik daar opdoe. Jullie allemaal heeeeeel erg  bedankt daarvoor en ik ga in 2011 graag op dezelfde voet verder.

Dus......graag tot in 2011!

Groetjes,

Geke